“In mijn werk en choreografieën spoor ik de dansers en artiesten aan om zelf een verhaal te koppelen aan de bewegingen vanuit het thema van de choreografie, waarbij ik als choreograaf en directeur wel stuur in het geheel, maar de dansers/artiesten dragen zelf de verantwoordelijkheid over hun ‘verhaal’. Het publiek hoeft dit verhaal niet te begrijpen of precies zo te interpreteren, als zij zelf maar weten wat de expressie van de beweging is, waar het voor henzelf over gaat.

Bij Cirque du Soleil heb ik dit ook veelvuldig ingezet: de acrobaten, bewegers, dansers, muzikanten, of wel de artiesten, de medewerkers, de technici en iedereen, bewust maken van de urgentie van de beweging: geen beweging ‘for movement sake’, maar beweging die een verhaal vertelt: wat is jouw diepere beweegreden om in beweging te komen?

Zo wordt het creatieve proces aangewakkerd, precies ín die zoektocht naar de beweegreden. En deze beweegreden kan elke keer een andere zijn, want tien keer per week hetzelfde verhaal ‘herhalen’ blijft niet verrassend, voor zowel de uitvoerder als het publiek. Elke keer moedig ik de performers waarmee ik werk weer aan om op zoek te gaan naar de ‘echtheid’ van de beweging, met een verhaal waardoor je in ‘dit moment’ de urgentie ervaart van de beweging zodat je elke keer opnieuw in je rol kunt stappen.

Daarbij is het belangrijk dat de performers weten waar de voorstelling in zijn verhaallijn over gaat, op welk moment ze in het verhaal staan en welke rol ze in het verhaal vertolken. Als daar helderheid over is, dan geeft dat het optreden zo’n verrijking en blijft de magie zijn werk doen.”